Testimonial
Een echte duizendpoot
Even voorstellen, interview met vrijwilliger Joke
Al meer dan 10 jaar werkt Joke als vrijwilliger bij Museum Panorama Mesdag. Joke is een duizendpoot, overal inzetbaar. Is het druk in de winkel? Dan helpt ze bij de kassa. Moet er een rondleiding worden geven? Dan doet Joke dat graag, ook in het Engels of Frans. Maar het liefst duikt ze in het archief om nieuwe ontdekkingen te doen.
Na lange tijd in het buitenland te hebben gewoond kwam ik terug naar Nederland. Iedereen vroeg: wat ga je nu doen? Via mijn buurman kreeg ik toen de tip om langs Panorama Mesdag te gaan, een leuk en kleinschalig museum met een goede sfeer. Dat was de beste tip!
“… Het is een klein museum waar de onderlinge sfeer heel goed is, iedereen is solidair met elkaar. Wat ik ook erg leuk vind, is het contact met het internationale publiek en te zien dat grootouders nog steeds komen met hun kleinkinderen. En natuurlijk de geweldige tijdelijke tentoonstellingen, heel knap hoe er elke keer weer een link gemaakt wordt naar Mesdag, Sientje en het Panorama. Ik werk hier met veel plezier en hoop dat het archief nog voor heel veel verrassingen gaat zorgen…!”.
“… Ik werk vast op woensdag. En ik ga altijd op de fiets, het is maar 20 minuten. Als het echt noodweer is, brengt mijn lieve echtgenoot me. Voor corona werkte ik ook vaak extra in de winkel als het erg druk was, bijvoorbeeld tijdens het tulpenseizoen…”. Leukste item uit de winkel? “… De grote Panoramaparaplu. Dat is toch fantastische reclame…!”.
“… De winter, op een zonnige dag met strakblauwe luchten en donkere wolken die af en toe voorbij schieten. Op het doek zie je dan de meest fantastische kleuren voorbijkomen. Maar ieder seizoen is mooi, door het natuurlijk licht dat schijnt op het doek…”.
Het was 2010, in de periode van de “grote verhuizing”, er stonden 200 dozen te wachten op een nieuwe plek. Het museumcafé van nu was toen nog het tijdelijke kantoor van de toenmalig directeur Marijnke de Jong. Hier stond ook de Mesdagkast volgestouwd met ordners, waaronder drie grote ordners van Johan Poort, verzamelaar en kenner van Mesdag. Daar zaten onder andere kopieën van Mesdags brieven in en die moesten terug naar de eigenaar omdat we ze te leen haddenTijdens het digitaliseren ervan had ik de tijd om ze te lezen, en hoe meer ik las, hoe interessanter ik het vond. Ik zag documenten waar nog nooit iemand naar had gekeken. Sindsdien ben ik graag in het archief op zolder, waar ik nog steeds nieuwe ontdekkingen doe.
“… Hij fascineert mij, maar ik zou nooit met hem getrouwd willen zijn. Te dominant, hij wilde erg graag gezien worden. Maar hij was ook een pater familias, hij zorgde heel goed voor iedereen…”.
Ik was bezig een lijst samen te stellen van de tijdelijke tentoonstellingen die sinds de openstelling in het museum zijn gehouden. Deze informatie was er nog niet en Suzanne, ons hoofd museale zaken, had mij gevraagd dit op te zoeken. Suzanne had interesse om een tentoonstelling over de Haagse kunstenaar Philip Zilcken te organiseren, een tijdgenoot van Mesdag. Wat bleek: de allereerste tijdelijke tentoonstelling die na de dood van Mesdag in het museum werd gehouden, in 1916, bevatte werk van Zilcken!
“… Het panorama is geen enkele dag hetzelfde, je wordt elke keer weer verrast. Het is nooit saai en er valt altijd weer iets nieuws te ontdekken. Bezoekers moeten blijven komen, eigenlijk in ieder seizoen. Museum Panorama Mesdag is echt een uniek cultureel erfgoed dat hoe dan ook in stand moet worden gehouden. Het is een heel toegankelijk en laagdrempelig museum voor jong en oud…!”.