Interviews met Ulrike Heydenreich
Heydenreich vouwt, snijdt, tekent, kerft
Deel 4
Techniek en ambacht
De schoonheid van het materiaal
Ulrike Heydenreich verzamelt op grote schaal oude panorama's, ansichtkaarten en foto's, liefst de heel contrastrijke uit het begin van de twintigste eeuw, met het diepste zwart en met een zijdeachtige glans: gedrukt op zogenaamd barietpapier.
Vol liefde kan zij vertellen over de schoonheid van al deze materialen, over de broosheid van oud papier of over de ideale botheid van een oud kindermes, dat ze gebruikt bij het maken van scherpe vouwen in papier
Ritmische vouwen
In haar atelier zijn ook de voorbereidende modellen voor de Fundstücke (Vondsten) te vinden, met hun ritmisch gevouwen strakke plooien van wit papier. Ze berekent de hoogte van de vouwen en de compositie van het geheel heel precies voordat ze met de originele panorama's aan de slag gaat.
Ambachtelijke beheersing
'Nu ik al jarenlang met papier werk weet ik bijna altijd hoe ik het moet aanpakken. Ik voel dat ik de vaardigheid in mijn vingers heb, als een ambachtsman, een boekbinder bijna. En dat voelt echt goed: het tekenen van de lijnen, het vouwen. Ik weet precies hoe diep ik het papier met een bot mes moet inkerven op de vouwlijn, zodat het niet breekt.’
Ze beheerst het gebruik van haar gereedschap tot in de finesses. 'Ik geniet daarvan. Die ambachtelijke beheersing geeft me de vrijheid om met zulk oud papier te werken.’